Παραγωγές – Ομάδα – Δημοσιεύματα: Αρνομάλλης – Επικοινωνία

Πηγή: Μακεδονία

Θίασος επαγγελματικών προδιαγραφών δημιουργείται από τη δημοτική

κοινωνικοπολιτιστική επιχείρηση «΄Ιρις » της Σταυρούπολης

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΑΡΝΟΜΑΛΛΗ

Ο

Ι ΔΥΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ της Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζουν οξύτερα το πρόβλημα της ανεργίας, το οποίο υφίσταται φυσικά για ολόκληρη την πόλη και τη χώρα. Καθημερινά χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας και η αναζήτηση νέων θέσεων είναι αναγκαία. Ο χώρος του πολιτισμού θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτό.

Από την άποψη αυτή, όπως τη διατύπωσε ο πρόεδρος της δημοτικής κοινωνικοπολιτιστικής επιχείρησης Σταυρούπολης «΄Ιρις » Παναγιώτης Κοντεσίδης, αλλά και από αγάπη για την πολιτιστική δράση κινείται η πρωτοβουλία του δήμου Σταυρούπολης να δημιουργήσει το «Θεατρικό Εργοτάξιο», ένα σχήμα με επαγγελματικές προδιαγραφές, που θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου στο δημοτικό θέατρο.

Οι πολιτιστικές υπηρεσίες, πρόσθεσε ο κ. Κοντεσίδης, αποτελούν μια μεγάλη δεξαμενή θέσεων εργασίας. Ο προσανατολισμός αυτός της δημοτικής αρχής της Σταυρούπολης εντάσσεται σε μια γενικότερη εκστρατεία κατά της ανεργίας και βρίσκεται συνεχώς υπό διαμόρφωση, ώστε να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά εκείνα, που θα μπορούν να δώσουν στο μέλλον απαντήσεις για το πρόβλημα.

Η πρεμιέρα

Η πρώτη εμφάνιση του «Θεατρικού Εργοταξίου» θα πραγματοποιηθεί με το έργο «΄Ενα ταξίδι στη Βραζιλία» του Δανιήλ Χαρμς. Με αυτό η σκηνοθέτις Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου συνεχίζει την δουλειά της πάνω σε έναν σημαντικότατο εκπρόσωπο της ρώσικής πρωτοπορίας, την οποία ξεκίνησε με το ανέβασμα της παράστασης «Η γριά» στο Κ.Θ.Β.Ε (Μονή Λαζαριστών). ΄Οπως δηλώνει η σκηνοθέτις, η δουλειά πάνω στον Χαρμς θα συνεχιστεί και μετά από αυτή την παράσταση. Το «Εργοτάξιο» επιθυμεί να υποβάλει στο κοινό μια συγκεκριμένη θεατρική πρόταση, που θα το κάνει διακριτό. ΄Οσο για τον Χαρμς, πρόκειται για έναν κλασικό της πρωτοπορίας, ένα συγγραφέα που επικαιροποιείται συνεχώς και ωριμάζει με το χρόνο. Θεωρείται πατέρας του παράλογου, αλλά μπορεί να θεωρηθεί και πατέρας ενός ιδιαίτερου παιδικού θεάτρου,, καθώς η ματιά του πάνω στα πράγματα είναι αυτή των παιδιών.

Κατά τη σκηνοθέτιδα η παράσταση απευθύνεται στα παιδιά , αλλά και σε αυτούς που επιμένουν να είναι παιδιά, που δεν έχουν παραιτηθεί από τη δυνατότητα να φωνάξουν κάποια στιγμή «μαμά, ο βασιλιάς είναι γυμνός!».

Το έργο μιλά για τη διαρκή σύγκρουση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, το χάος και τον ορθολογισμό, για να μας οδηγήσει με ανατρεπτικόχιούμορ στην απάντηση του ερωτήματος: Η φαντασία ή ο ορθολογισμός κινούν το μοχλό της ιστορίας;