Παραγωγές : «Ποιος είναι ο καθηγητής Τρούμποτσκιν;»:Περισσότερα – Ομάδα – Δημοσιεύματα – Επικοινωνία

[συνέχεια από το εισαγωγικό σημείωμα σκηνοθέτη]

… Αλλά τόσο οικεία σήμερα. Μια ιδεολογία που θέλει τα παιδιά ¢¢ολοκληρωμένους καταναλωτές¢¢ στο καλά δικτυωμένο σύγχρονο μάρκετινγκ, ξεκινώντας από την παιδική παραλογοτεχνία διανθισμένη με όλα τα ¢¢τερτίπια¢¢ της καταναλωτικής παγίδας: συνδρομές, εκπτώσεις, συλλογές, αυτοκόλλητα, κουπόνια,… και που καταλήγει να εξαργυρώνεται στην καλλίτερα των περιπτώσεων στην ¢¢μυθική¢¢ Ντίσνευλαντ και βάλε! Και αυτά μόνο για τους λίγους και τυχερούς! Οι άλλοι θα καταναλώνουν, θα συλλέγουν και τούμπαλιν περιμένοντας την ευκαιρία!.. και κυρίως καταναλώνοντας! Ενώ παράλληλα η αποβλάκωση και η σύγχυση θα καραδοκούν από όλες τις ¢¢μπάντες¢¢ μεταμφιεσμένες πότε σε κάθε είδους ¢¢αυθεντία¢¢ και πότε στο ¢¢χρηματιστήριο¢¢ της τηλεόρασης και της πληροφορίας που ήδη ξέρουμε πόσο απέχει από την γνώση. Δηλαδή καταναλωτής – πολίτης: 1 – 0.

-Φρέσκο κρέας παρακαλώ! Φρέσκο κρέας! ΓΡ-Δεν μου λες, που πουλάνε εδώ μελάνι; -Μελάνι !! Φεύγει η χασάπισα αγκαλιά με το γουρούνι. Βγαίνει ο ψαράς. -Κοιτάξτε, κοιτάξτε ένα ρούβλι μόνο. ΓΡ-Όχι, χρειάζομαι μελάνι… -Πάρτε το σας παρακαλώ, δεν είναι ακριβό. ΓΡ-Όχι θέλω μελάνι… -Πάρτε το σας παρακαλώ, αυτό το ψάρι ζυγίζει κοντά στα τρία κιλά. ΓΡ-Όχι, χρειάζομαι μελάνι… -Μελάνι; ΓΡ-Ναι, μελάνι.. -Μελάνι, Δε θέλετε λοιπόν ψάρι; ΓΡ-Όχι. -Μελάνι λοιπόν; ΓΡ-Ναι. -Δε μου λες, μήπως έχεις πέσει από το φεγγάρι; ΓΡ-Δεν έχετε λοιπόν μελάνι.
	Σ-Ναι έγραψα μια ιστορία για ένα αγοράκι που κατάπιε ένα βάτραχο. Μια πολύ όμορφη ιστορία. Έγραψα μια πάρα πολύ όμορφη ιστορία. Το αγοράκι έρχεται σπίτι, ο πατέρας του ρωτάει πού ήταν κι ο βάτραχος στην κοιλιά του απαντάει:..Κουαξ Κουάξ! Ή στο σχολείο: ο δάσκαλος ρωτάει το αγοράκι πως είναι το «καλημέρα» στα γερμανικά κι ο βάτραχος απαντάει: Κουάξ Κουάξ! Ο δάσκαλος θυμώνει κι ο βάτραχος να συνεχίζει: Κουάξ! Κουάξ! Κουάξ! Ωραία ιστορία έ!!! Έχετε γράψει και εσείς κάτι; ΓΡ-Όχι, μου τελείωσε το μελάνι. Είχα ακόμα ένα μπουκαλάκι που είχε μείνει από το υίο μου, αλλά τώρα είναι τελείως άδειο. Σ-Είναι κι ο υίος σας δηλαδή συγγραφέας; ΓΡ-Όχι!! Είναι δασοφύλαξ και μένει κάπου αλλού. Παλαιότερα ο άντρας μου φρόντιζε πάντα για το μελάνι, αλλά ο άντρας μου ε΄χει πεθάνει και τώρα είμαι τελείως μόνη μου. Μήπως γίνεται να αγοράσω μελάνι από εσάς; Σ-Μελάνι; ΓΡ-Μελάνι.. για να γράψω. Σ-Ναι, αλλά εδώ δεν πουλάνε μελάνι. Πως και ήρθατε εδώ; ΓΡ-Με το ντουλάπι. Σ-Με ποιο ντουλάπι;
Η Σκανταλιάρα Ασφάλεια Δ-Μάθημα …(κουδούνι) και τώρα παιδιά ήρθε η ώρα για την γεωγραφία μας. Φ-Βαριέμαι! Δ-Ησυχία Φωνακλάς, εξαντλείς την υπομονή μου!! Που βρίσκεται Αλαμπούρνα;… Νατάλια Ν-Στη Κομποστία. Δ-Και η Κομποστία;….. Μούχιν…. Μ-Στη Τσουτσετσία. Δ-Και Τσουτσετσία; ….Κουζμά… Κ-Στη Μπαμπαμπία. Δ-Και Μπαμπαμπία; Φ-Στη Τέλεπαμπαμία…..
	ΚΟΛΠΑΚΟΦ-Κοιτάξτε άφησε τον φάκελο! Σ-Προς την σύνταξη του περιοδικού «ΤΖΙΖ» Σ- «Γεια σου αγαπητό περιοδικό «ΤΖΙΖ» Μόλις γύρισα από το ταξίδι μου στη Βραζιλία. Θα ξεκουραστώ λίγο και αύριο θα έρθω να τα πούμε. Τα ξέρω όλα και θα δώσω απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις των αναγνωστών σου. Στέλνω και το πορτρέτο μου για να το τυπώσετε στο εξώφυλλο του τεύχους 7 του περιοδικού «ΤΖΙΖ». Το γράμμα αυτό θα το φέρει ο Φέντια Κότσκιν. Δικός σας, καθηγητής Τρούμποτσκιν.» ΚΟΛΠΑΚΟΦ-Ποιος είναι ο Φέντια Κότσκιν; Σ-Δεν έχω ιδέα. ΤΟΥΤΙΝ-Και τότε ποιος ήταν αυτός που ήρθε εδώ και μας είπε ότι δήθεν είναι ο καθηγητής Τρούμποτσκιν; Σ-Δεν ξέρω, δεν ξέρω. Ας περιμένουμε μέχρι αύριο που θα έρθει ο πραγματικός καθηγητής Τρούμποτσκιν και θα μας δώσει για όλα εξηγήσεις. Αυτή την στιγμή δεν καταλαβαίνω τίποτα από όσα έγιναν.
«Εγώ, ο συγγραφέας Κολπακόφ, έλαβα μόλις τηλεγράφημα από τον Φέντια Κότσκιν. Ο Φέντια μου ανακοινώνει ότι βρήκε τον καθηγητή Τρούμποτσκιν και τον γίγαντα Μπομπόφ και μεθαύριο θα τους φέρει στα γραφεία του περιοδικού. Ο μόνος άνθρωπος στον οποίο το είπα αυτό είναι ο καλλιτέχνης Τούτιν. Κανείς άλλος δεν το ξέρει. Κι εσείς παιδιά τσιμουδιά, μην πείτε σε κανέναν ότι όπου νάναι θα έρθει εδώ, στη σύνταξη το περιοδικού, ο καθηγητής Τρούμποτσκιν. Οι πάντες θα μείνουν με ανοιχτό το στόμα! Κι εγώ στο 12^ο τεύχος του περιοδικού “ΤΖΙΖΖ” θα διηγηθώ όλα όσα έγιναν.»
	«Είμαι εφευρέτης! Το όνομα μου είναι … Αστατούρωφ. Έχω εφεύρει ένα καινούργιο παιδικό παιχνίδι και ονομάζεται… Ένας – Ένας … στη σειρά!» Σ-Για δείξτε το σύντροφε Αστατούροφ. Α-Ορίστε, εδώ βλέπετε οκτώ φιγούρες: τέσσερις κίτρινες και τέσσερις μπλε. Η πρώτη φιγούρα απεικονίζει μία αγελάδα και ονομάζετε……. ; Α-γελάδα. Σ-Με συγχωρείτε αυτό όμως που μας δείχνετε δεν μοιάζει καθόλου με αγελάδα. Α-Δεν έχει καμία σημασία. Η δεύτερη φιγούρα απεικονίζει ένα σαμοβάρι και ονομάζεται…; Ν-Γιατρός!!! Α-ΝΤΑ. .γιατρός. Οι κίτρινες και οι μπλε φιγούρες είναι ολόιδιες. Σ-Επιτρέψτε μου να σας διακόψω, αλλά ο κίτρινος γιατρός δεν μοιάζει καθόλου με τον μπλε. Α- Δεν έχει καμία σημασία … και τώρα θα σας εξηγήσω πως παίζεται το παιχνίδι. Παίζουν δύο άτομα. Στην αρχή τοποθετούν τις φιγούρες στις θέσεις τους. Οι κίτρινες φιγούρες πάνε πάνω στα κίτρινα τετραγωνάκια…και οι μπλε πάνω στα μπλε. Σ-Και μετά τι γίνεται;