Παραγωγές – Ομάδα
– Δημοσιεύματα: Δελτία Τύπου :
Ενός λεπτού σιγή – Επικοινωνία
«Ενός λεπτού σιγή»
Μια εργασία σε εξέλιξη
Πέντε πρώτες παραστάσεις της παραγωγής «Ενός λεπτού σιγή» θα
δοθούν από 12 έως και 16 Μαρτίου 2003
στο Δημοτικό Θέατρο Σταυρούπολης, στις 9 μ.μ.
Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μετά τις διακοπές του Πάσχα.
Σύνθεση
αφηγήσεων προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922
Πηγές: Κοινός Λόγος: Έλλης Παπαδημητρίου, εκδ. Ερμής
Η
έξοδος, έκδοση: Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών,
αυτοί
που έφυγαν και αυτοί που ήρθαν: Μαρίας Τσιριμονάκη,
Εφημερίδα
Πρόοδος, 1922
και
αποσπάσματα κειμένων και ποιημάτων των Μανόλη Αναγνωστάκη, Ανδρέα Εμπειρίκου,
Τ.Σ. Έλιοτ, Οδυσσέα Ελύτη, Κωνσταντίνου Καβάφη, Ηλία Καζάν, Μιχάλη Κατσαρού,
Μπέρτολτ Μπρεχτ, Στρατηγού Μακρυγιάννη, Γεωργίου Σεφέρη, Διονυσίου Σολωμού,
Γεωργίου Τερτσέτη, Ευάγγελου Χεκίμογλου, Έρνεστ Χεμινγουέη.
Το
κείμενο του «δασκάλου-τελετάρχη» έγραψε η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου
Επιλογή
κειμένων,
δραματουργική
επεξεργασία: Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου
Σκηνοθετική
διδασκαλία: Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου
Σκηνική
και ενδυματολογική άποψη: Χενκ βαν Λούνεν
Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης
Εικαστική
παρέμβαση: Αγγελική Κουρμουλάκη
Μουσική
Σύνθεση-Μελοποίηση: Μάριος Μαυρομάτης
Μουσικός
Συντονισμός: Αλέκος Παπαδόπουλος
Το
τραγούδι «Σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι» ερμηνεύει ο Αγάθωνας Ιακωβίδης.
Εκτέλεση
ούτι : Νικόλαος Ιακωβίδης
βιολί: Δημήτριος Θεοδωράκης
κοντραμπάσο:
Βασίλης Μιχαήλ
τύμπανα - κρουστά: Αλέκος Παπαδόπουλος
Τραγούδι:
Σοφία
Τσαϊρίδου
Χειριστής
κονσόλας (φως και ήχος): Θέμης Αλβανός, Άρης Ζάχος
Ηλεκτρολόγος: Θέμης Αλβανός
Τους
ρόλους ερμηνεύουν οι: Στέλιος
Μπαρές
Εύα Νικηφόρου
Θάνος Σιαπέρας
Σοφία Τσαϊρίδου
Μάρι Χεκιμιάν
Οι
στίχοι των τραγουδιών που ακούγονται στην παράσταση ανήκουν στους Κωστή Παλαμά,
Διονύσιο Σολωμό και Στίβεν Ουάλλας (από το πρόγραμμα της παραγωγής «Εθνικός
Ύμνος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.)
Πρόκειται για μία σύνθεση κειμένων με άξονα την ιστορική
τομή του '22 ως αφετηρία της συρρίκνωσης του ελληνισμού στα όρια του
νεοελληνικού κράτους.
Η παραγωγή «Ενός λεπτού σιγή» διαπραγματεύεται τη
διασταύρωση του ατομικού δράματος με την πολιτική σκηνοθεσία της σύγχρονης μάστιγας
του εθνικισμού, καταγγέλλοντας την κατανάλωση του ιστορικού προϊόντος τόσο ως
"θέαμα" όσο και ως "επέτειο" και επιχειρώντας να θέσει τον
καθρέφτη απέναντι στην σύγχρονη νεοελληνική κοινωνία - στην ταυτότητα του
νεοέλληνα.
Στο κείμενο του δασκάλου-τελετάρχη που συνθέσαμε για τη
δεύτερη ενότητα του «Ενός Λεπτού Σιγή» και ονομάσαμε προς τιμήν του μεγάλου
Ταντέους Καντόρ «Νεκρά Τάξις», χρησιμοποιήσαμε αποσπάσματα κειμένων - ποιημάτων
ως αντίστιξη στον παραληρηματικό του λόγο, όπου η αλήθεια αναγνωρίζεται μόνο ως
νύξη και παραμόρφωση.
Δ-Τ:
«Διότι τι θα είμεθα χωρίς
Κράτος, χωρίς εγκέφαλο να δίδει εντολάς εις τα λοιπά εκτελεστικά όργανα του
νεαρού ελληνικού σώματος; Αποκτήσαμε όνομα, είμεθα πλέον Έλληνες και ουχί Ρωμιοί
όπως μέχρι τούδε εσφαλμένως ενομίζομεν–
» – Δεν είμαι από τη
Σπάρτη
Κοίτα
χέρια απελπισμένα
που
θερίζουνε ζωές!
Χάμου
πέφτουνε κομμένα
χέρια,
πόδια, κεφαλές
και
παλάσκες , και σπαθία
με
ολοσκόρπιστα μυαλά
και
με ολόσχιστα κρανία
σωθικά
λαχταριστά
Προσοχή
καμία δεν κάνει
κανείς,
όχι, εις τη σφαγή
Πάνε
πάντα εμπρός! Ω! φθάνει
φθάνει'
ως πότε οι σκοτωμοί;
Διονύσιος
Σολωμός
"Ύμνος εις την Ελευθερία"
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΡΟΟΔΟΣ
30 Αυγούστου 1922
Έρχεται μέγας
θίασος
«Προσεχώς αφίκνειται εις την
πόλιν μας ο μέγας θίασος της όπερας "Μάντι" με τον διάσημο τενόρο
Ντελ Ρυ. Ο θίασος έρχεται εκ Σμύρνης όπου έδωσε σειρά παραστάσεων.»